ഇതാണ് നാളികേര ദൃഷ്ടാന്തം. ഇവര് മൂന്നുപേരും യോജിക്കില്ല. കാരണം ഓരോരുത്തരും പറയും ഞാൻ ഇതൊക്കെ കണ്ടതാണ് എന്ന്. ഇനി ഒരു ആയിരം കൊല്ലം സെമിനാർ നടത്തിയാലും എങ്ങനെയാണ് നാളികേരത്തെ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്നത്. ഇതാണ് ഈ ലോകത്ത് നടക്കുന്ന എല്ലാ സെമിനാറുകളുടെയും സ്ഥിതി.ഹേയ് ഞങ്ങൾ ഇത് പരിശോധിച്ച് നോക്കിയതല്ലേ ?അതല്ല, എല്ലാം പരിശോധിച്ചു അനുഭവിച്ചു നല്ലവണ്ണം മധുരം അനുഭവിച്ചു. ഇനി എന്ത് പരിശോധിക്കാൻ? ഒന്നുമില്ലെന്ന് ബോധ്യമായി അവിടം വരെ പോണം. അതുപോലെയാണ് ഈ ജഗത്തിന്റെയും സ്ഥിതി. സൂര്യൻ ഉണ്ട് ചന്ദ്രൻ ഉണ്ട് നല്ല പ്രകാശ നക്ഷത്രങ്ങളുണ്ട് നല്ല പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങൾ ഉണ്ട് ഇവ ഓരോന്നും ആ നാളികേരം എടുത്തു നോക്കി അളന്നപോലെയാണ് ഭൗതികവാദികൾ. ബഹിരാകാശ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ ചന്ദ്രനിൽ പോയിരിക്കുന്നു. ചൊവ്വയിൽ പോകാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്നു. ആരെയും കുറ്റം പറയുകയല്ല. ഞങ്ങളെക്കാൾ ധീരന്മാർ ആരുണ്ട് . പലരും സ്വയം ഞങ്ങൾ നല്ല പണ്ഡിതന്മാരാണെന്ന് അഭിമാനിക്കുന്നു.ഉപനിഷദ് അത്തരക്കാരോട് അല്പം ദേഷ്യം വന്നു പറയുന്നതുപോലെയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്,
"അവിദ്യായാമന്തരേ വർത്തമാനാഃ സ്വയം ധീരാഃ പണ്ഡിതന്മന്യമാനാഃ
ജങ്ഘന്യമാനാഃ പരിയന്തി മൂഢാ അന്ധേനൈവ നിയമാനാ യഥാന്ധാഃ"
പലരും (അന്ധരെഅപ്പോലെ) കിടന്നു ചുറ്റിത്തിരിയുകയാണ്. അവിടെ പോയി ഇവിടെപ്പോയി എന്താകിട്ടിയത്? അവിടെ പോയപ്പോൾ കുറച്ച് മണ്ണ് കിട്ടി, ഇവിടെ പോയപ്പോൾ കുറെ ഇരുമ്പ് കിട്ടി.ങേ! അതൊക്കെ ഇവിടെയുമുണ്ടല്ലോ? സാധാരണ, അല്ലെങ്കിൽ വേറെ ഏതെങ്കിലും സ്ഥലത്ത്, ഗ്രഹങ്ങളിൽ പോയി തപസ്സുചെയ്തു കുറച്ചുഭസ്മം കിട്ടി. ഭസമമൊക്കെ ഇങ്ങനെ കിട്ടാൻ ഒരു വിരോധവുമില്ലെ. പക്ഷേ ഈ ഭസ്മവും മറ്റും ചാല മാർക്കറ്റിൽ പോയാൽതന്നെ ചാക്കുകണക്കിന് വാങ്ങാമല്ലോ. നിങ്ങൾ ഈ ഭസ്മം കിട്ടാൻ വേണ്ടിയാണോ ഈ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചത്? ശ്രീരാമകൃഷ്ണദേവൻ പറയാറുണ്ടെ, ' ഒരാൾ ഗംഗാനദിയുടെ പ്രതലത്തിൽ ചവിട്ടു നടന്ന മറുകര എത്തി. അപ്പോളൊരാൾ ചോദിച്ചു, ഇതിന് എത്രകാലം എടുത്തു? അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു നാല് കൊല്ലത്തെ ശ്രമമാണ് ഈ വെള്ളത്തിൽ നടക്കാൻ പഠിച്ചത്. ഹൊ! കഷ്ടമായി പോയി പത്ത് പൈസ ഒരു വള്ളക്കാരന് കൊടുത്താൽ അപ്പുറത്ത് കടത്തില്ലെ? ഇതിന് വേണ്ടിയാണോ നീ ജീവിതം പാഴാക്കിയത്? സിദ്ധികൾ ഒക്കെ അങ്ങനെ ഉള്ളൂ .
ഇന്നലെ ഒരാൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു അഷ്ടൈശ്വര്യ സിദ്ധികൾ ഒക്കെ കിട്ടില്ലേ? ഇനി അഷ്ടൈശ്വര്യ കിട്ടി. അതിൽ ഏറ്റവും വലിയ സിദ്ധിയാണ് ആകാശഗമനം. പക്ഷേ എത്രകാലം തപസ്സ് ചെയ്യണം? വളരെക്കാലം തപസുചെയ്യണം. തപസ്സുചെയ്ത് ഇത് നേടിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആ തപസ്സ് നിലനിർത്തണം, കൃത്യമായി നിലനിർത്തണം അല്ലെങ്കിൽ സിദ്ധി ഒക്കെ തിരിച്ചടിക്കുക പോലും ചെയ്യും. പക്ഷെ, ഈ കിട്ടുന്നത് എന്താ? ഇപ്പോൾ തിരുവനന്തപുരത്ത് നിന്ന് മദ്രാസിലേക്ക് ഒരു ട്രെയിനിൽ കയറിയാൽ അതെത്തുന്നതിന് കുറച്ചുസമയം മുമ്പ് എത്തിച്ചേരും. ഉടനെ എത്തിയതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ എന്ത് കിട്ടി നിങ്ങൾക്ക്? ഒരു സുഖം കിട്ടിയോ?
വാസിഷ്ഠം പറയുന്നു, 'ആത്മതത്വം അന്വേഷിക്കുന്നവന് ഈ സിദ്ധി ഒന്നും വിഷയമേയല്ല വിഷയമേയല്ല അദ്ദേഹം സിദ്ധികളെഒന്നിനേയും തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ പോലും കൂട്ടാക്കില്ല. "ആത്മജ്ഞോഹി ആത്മവിത് സ്വയം". ആത്മജ്ഞൻ ആനന്താനന്ദ് നിധിയായ ആത്മാവിനെ നിരന്തരം അനുഭവിച്ച നിർവൃതിയിലാണ്ട് കഴിയുന്ന ആളാണ്. അദ്ദേഹത്തിന് പിന്നെ എന്താ ഈ സിദ്ധി? അവിദ്യ.
തൻറെ ആനന്ദസ്വരൂപം അനുഭവിച്ച് തന്നിൽതന്നെ ആനന്ദിക്കുന്ന ആളാണ് ആത്മജ്ഞൻ. അദ്ദേഹം ഒരിക്കലും ന അവിദ്യാമനുധാവതി. ഇത് അവിദ്യ. സിദ്ധികൾ കടുത്ത അവിദ്യയാണ് . പാടേ സകല സത്യാന്വേഷണത്തേയും തടഞ്ഞുകളയും. അങ്ങനെയുള്ള അവിദ്യയാണ് ഇത്തരം സിദ്ധികൾ. ഒരിക്കലും ഒരു സത്യാന്വേഷി ഇവയ്ക്ക് വഴങ്ങിക്കൊടുക്കുകയില്ല. ഒരിക്കലും അവിദ്യയെ പിന്തുടർന്ന് അദ്ദേഹം പതിക്കുകയില്ല. ഇതാണ് ഈ ആത്മദർശനത്തിന്റെ മഹത്വം. മറ്റു സിദ്ധികളൊടൊന്നിനോടും അദ്ദേഹത്തിന് വിരോധമില്ല പക്ഷേ, ഒരാത്മദർശിക്ക് സിദ്ധികൾ അത്യന്തം നിസ്സാരം. അവയുടെ പിറകെയൊന്നും അദ്ദേഹം പോവുകയേയില്ല. ഇത് -ആത്മദർശനം ഒരു പ്രയാസവും ഇല്ലാത്തതാണ് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ്യം ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു വിശദമായി ഒന്ന് ഉറപ്പിച്ചാൽ മതി.
ശുഭം.
ഓം നമോ നാരായണായ നമഃ
***
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ