●ஒரு அப்பாவும்,
4 வயது மகனும்
அவர்களுடைய புதிய காரைத்
துடைத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்..
●அப்பொழுது,
அந்த சிறுவன்
ஒரு சிறிய கல்லை எடுத்து,
காரின் கதவு பக்கத்தில்
சுரண்டி கொண்டிருந்தான்..
●சத்தத்தைக் கேட்ட அப்பாவுக்கு
கோபம் தலைகேறியது..
●அவர் கடுப்பாகி,
மகனுடைய கையை பிடித்து,
நான்கு முறை
சிறுவனின் உள்ளங்கையில்
அடி விளாசிவிட்டார்..
●அடித்த பின் தான் கவனித்தார்,
அவர் அடித்தது
ஸ்பேனரை கொண்டு என்பதை..
●வலியில் துடித்த மகனை
மருத்துவ மனைக்கு
தூக்கி கொண்டு ஓடினார்..
●சிறுவனுடைய கையில்
சில முக்கிய எலும்புகள்
முறிந்துவிட்டதால்,
"இனி விரல்களை
குணமாக்கமுடியாது" என்று
மருத்துவர்கள் சொல்லிவிட்டனர்..
●மகன் வலி தாங்க முடியாமல்
சோகம் நிறைந்த கண்களுடன்
தன் அப்பாவை பார்த்து,
●“அப்பா..
என்னோட விரலுங்க
திரும்ப வளர்ந்துடும் இல்லப்பா?”
என்று கேட்டவுடன்,
கண்களில் கண்ணீர் கொப்பளிக்க
மவுனமாக வெளியே வந்தார்..
●வெளியில் நின்றிருந்த காரை
பல தடவைகள்
எட்டி, எட்டி உதைத்தார்..
●தலையில் கையை வைத்துகொண்டு
காரின் அருகில் உக்கார்ந்து,
அழுதுகொண்டு இருந்தார்..
●அப்பொழுதுதான்
அந்த கீரல்களை கவனித்தார்.,
ஏதோ எழுதியிருந்தது..
உற்று கவனித்தார்..
●தன் மகனின்
பிஞ்சுக் கரங்களால்
ஒரு வாசகம் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது..
●அந்த வாசகம் :
"ஐ லவ் யூ அப்பா”.
[ மனிதர்களை பயன்படுத்துகிறோம்.,
பொருட்களை நேசிக்கிறோம்..
எப்பொழுது,
மனிதனை நேசித்து,
பொருட்களை பயன்படுத்துகிறோமோ
அப்பொழுது தான்
மனிதம் வாழும்..
மனிதனும் வாழ்வான் மனிதனாக.. ]
Svb-
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ